Yarıda kalmış aşklarının hesapları içindeDenizlere açıldı içimizden biriNiçin gittiğini söylemeden.Doyulmamış arzularla doluydu yelkenleri.Yıpranmış kelimelerin verdiği güvenden.Bulacak sanıyordu yenilikleri.Her an bir yeni su vardı,Her yeni suda bir yeni an.Deniz, dalgalarıyla gösteriyordu dışındanYaşananla düşünülenler arasındaki farkı.Bitmiyordu köpüklerle renklerBir başka damlada, bir başka ışıkta başlamadan.Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.Dışında ne varsa yeni, ne varsa gerçek.Yeni manzaralarla gelen yeni duygularHani, eski kelimelerle olmasaİnsanın ömrünce devam edecek.Gözlerinin önünde bir oyun, ardında bir oyun.Anladı,ölmekle yaşamanın birleştiği noktadaYeni rüzgarlarla esen yeni korkularaYeniliklerini bağışlamayan kelimelerinNasıl düşman sığınaklar halinde direndiğini.Anladı, bütün olmuşlarla olanlarınVe bütün olacaklarınO kelimelerin içindeKendisine varmadan eskidiğini.
Özdemir Asaf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder